Wady wymowy występują kiedy wymowa odbiega od formy fonetycznej przyjętej w danym języku, co istotne wadą nie jest tak zwana mowa dziecięca, aczkolwiek cechy owej wymowy u człowieka dorosłego to niewątpliwie schorzenie kwalifikujące do terapii. Leczenie wad wymowy opiera się głównie na ćwiczeniach aparatu mowy. Gimnastyka języka, mięśni wokół ust, a nawet masaż policzków usprawnia mechanizm mowy. Poza rehabilitacją aparatu mowy i przygotowaniem go do prawidłowej wymowy poszczególnych ciągów głosek powinna nastąpić również terapia psychologiczna, gdyż wiele wad wymowy ma podłoże zaburzeń psychiki człowieka. Spowolnienie potoku słów wydobywających się z ust, a także skracanie wypowiedzi, zmiana tempa mowy, barwy głosu, operowanie głosem to ćwiczenia dla osób, u których nie rozpoznaje się wady w budowie i funkcjonowaniu aparatu mowy, a wada i zaburzenie wymowy wynika z impulsów w mózgu, na które to pomaga odpowiednia terapia o cechach psychoterapii. W zależności od stanu pacjenta metody lecznicze łączy się lub dokonuje selekcji ćwiczeń, gdyż nie każda wada wymaga kompleksowej terapii logopedycznej. W ćwiczeniach logopedycznych pomagają często przedmioty codziennego użytku i często nie zdajemy sobie sprawy iż dmuchanie w słomkę, czy nadmuchanie balona może być aktywnym ćwiczeniem wspierającym leczenie naszej wady wymowy. Aby wyćwiczyć wadę należy poświecić nieco czasu na systematyczne ćwiczenia samodzielne, w których pomocne jest lustro.